kubek pełen SMaku - poezje zebrane

Autor: Akademia Poezji
Tytuł: kubek pełen SMaku
Rok wydania: 2011
Ilość stron: 44
ISBN: 978-8360780-67-1

kubek pełen SMaku to szczególny zbiór poezji, gdyż autorami są osoby chorujące na stwardnienie rozsiane. Wiersze zostały nadesłane na konkurs poetycki organizowany przez Polskie Towarzystwo Stwardnienia Rozsianego w latach 2009-2011.

Tomik jest bardzo ładnie wydany, na sztywnym papierze o wysokiej gramaturze, grzbiet jest na spirali, więc można dowolnie otwierać książeczkę, bez narażania jej na uszkodzenie. Strony są czarno-białe, na czarnym tle jest tytuł wiersza i nazwisko autora, a na białym - wiersz. Zbiorek ma trzy części, które obejmują wiersze nadesłane w danym roku.

Podzielę się z Wami wierszami, które szczególnie mi się spodobały:

Anna Kowalik, To jest życie

Codziennie w tym świecie godzimy się z życiem.
Tracimy coś, o czym nie wiemy.
Lecz łatwiej znieść straty z uczciwym obliczem.,
Gdy patrzeć swą duszą zechcemy.

Życie jest piękne, gdy kochać umiemy.
Rzecz, kwiaty, wspomnienie, człowieka,
I dać coś cennego, - od siebie pragniemy.
Bo wiemy, że ktoś na to czeka.

Niech miłość wzajemna w Twym sercu wciąż gości.
Niech spełnią się skromne marzenia.
Nadzieja, niech stanie na drodze nicości.
I troski w radość zamienia.

Nieważne, że ciągle zmagamy się z losem,
Że życie cierpieniem się znaczy.
Gest, uśmiech, milczenie obroni przed ciosem.
Da stop niepotrzebnej rozpaczy.

Uczucie jest cząstką naszego spełnienia.
Choć czasem w milczeniu cierpimy,
Jest sensem nieznanym, naszego istnienia.
Odchodzi, - gdy odchodzimy.

I nawet, gdy nie ma tych, których kochamy,
W pamięci na zawsze zostają.
Nieziemską mądrością, wciąż dzielą się z nami.
I wiemy, że na nas - czekają.


Iza Marciniak, Modlitwa serca

Posyłam mojego Anioła.
Niech Ci służy w potrzebie.
Niech pomaga Twemu Aniołowi,
w największej, duchowej biedzie.

Niech Ci ramię podaje,
gdy przyjdzie taka potrzeba.
Kromkę chleba posmaruje miłością
I modlitwy serca zaniesie do nieba.

Danuta Ławniczak, Wyjście

W mieście bez jesiennych barw
Jakiś urząd, kilka spraw
Krzywy chodnik
Skręca nogi
Umęczona kula w ręce
Skamle mi
O kąciku w kawiarence...

Więc otwieram ciężkie drzwi
Stolik, krzesło, mała czarna
Nowych sił porcyjka marna
Potem jeszcze do księgarni
Do kwiaciarni...
/kwiatka muszę zanieść komuś/

Potem...
Potem tylko już do domu!

Cztery dzwonki, cztery klamki,
Kilka biegów
Wreszcie fotel, pierwszy z brzegu.
Odpoczywam...
Ale już za sekund trzy
Wściekle krąży wokół głowy
Głodne ptactwo spraw domowych
Jakaś kuchnia, jakieś pranie...
I pytanie za pytaniem
Że był człowiek
Że telefon
Że terminy
Boże - ciszy
Daj mi ciszy pół godziny!

Potem...
Potem będę znów gotowa
By normalnie żyć od nowa!

Iza Marciniak, Modlitwa przyrody

Wróble różaniec świerkają.
Pająk rosą go przędzie.
Ryby - w wodzie pluskając
i kury go gdaczą na grzędzie.

Głoszą Twoją chwałę Panie
delfiny w morzu skaczące
i nawet mały robak
chodzący gdzieś tam po łące.

Grają na skrzypcach świerszcze
koncert ku Twej wielkości.
Chwalą Cię żywe stworzenia
co świata ziemskiego są gośćmi.

Tobie roślinność na wietrze
składa niskie pokłony,
a człowiek bardziej po ludzku -
Niech będzie pochwalony...

Robert Drozdowski, Mur

Skrzywdzony
Porzucony
Pozostawiony sam sobie
Zbudowałem mur
Wokół siebie
Szczelny
Nie do zdobycia
Tak trudno było go przekroczyć
Ciężko znaleźć klucz
Tylko czasem uchylałem bramę
I wpuszczałem kogoś do środka
Na chwilę, okazało się
Aż Ty stanęłaś przed wejściem
Z dobrym kluczem
Otworzyłem
Wpuściłem
Zamknąłem
I już nie otworzę
I nie wypuszczę


Zostawiam Was z refleksjami...

Życzę pogodnego i udanego weekendu! - Lena